niedziela, 8 czerwca 2014

Alveo wśród fitoterapeutyków

Badanie działania preparatu Alveo w Uniwersytecie Warszawskim 

W drugiej połowie XX wieku objawieniem dla ludzkości było zastosowanie leków chemicznych (w tym antybiotyków), które otwierały wielki rozdział medycyny konwencjonalnej, eliminując jednocześnie stosowanie leków naturalnych.

Po kilkudziesięciu latach jej dominacji następuje renesans medycyny opartej na naturalnych produktach leczniczych, stosowanych często jako układy wieloskładnikowe.
Wśród tych ostatnich znalazł się preparat Alveo, będący kompozycją ekstraktów z 26 roślin leczniczych.
W numerze 2(6) „Zdrowia i Sukcesu” opublikowany został wywiad, którego udzieliliśmy w związku z badaniami tego preparatu, wykonywanymi w naszym Zakładzie.  Zainteresowanie, jakie wzbudził, skłoniło nas do napisania nieco szerszej wersji obserwacji sposobu działania preparatu Alveo na badane przez nas komórki.

Walory preparatu i metodyka badania aktywności biologicznej
Zasadniczym walorem tego preparatu jest jego zróżnicowany skład i głównie stymulujący sposób działania, tj. pobudzający organizm do walki z chorobami (dzięki zawartości m.in. wyciągów z aloesu, lawendy, żeń-szenia, koniczyny, rdestu, sadźca, męczennicy).
Temu aspektowi poświęcona jest aktualna praca. Zwracamy w niej uwagę na wpływ roztworu Alveo na aktywność mitotyczną (dzielenie się komórek) i zmiany strukturalne chromosomów, zachodzące we wszystkich fazach podziału jąder komórkowych. Preparat poddaliśmy dwóm niezwykle dogodnym i powszechnie stosowanym testom biologicznym: testowi Allium i białaczkowych komórek człowieka HL-60. Aczkolwiek oba te testy nie są porównywalne z organizmem człowieka, to ze względu na charakter badanych komórek (w obydwu komórki ulegają intensywnym podziałom), wyniki uzyskane w oparciu o ten materiał mogą sugerować sposób reagowania również organizmu na stosowane preparaty. Dlatego testy te bardzo często używane są do wstępnej analizy sposobu działania i ustalenia potencjalnych właściwości różnych czynników, zwykle o działaniu z jednej strony stymulującym, a z drugiej –supresyjnym,  przejawiającym się w hamowaniu podziałów komórkowych, które są nierozerwalnie związane z rozwojem nowotworów.